کد مطلب:27689 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چه دليلي بر شهود كتاب ابرار بوسيله علي(ع) وجود دارد؟

قرآن كريم پرهيزكاران و نايلان به مقام قرب الهي را به «اصحاب مَيْمَنت» و «اَبرار» و «مقرّبين» تقسيم كرده است و منزلت مقربين را برتر از ديگران دانسته است و يكي از علايم اين برجستگي همانا اطلاع مقرّبان از خباياي رَخْنه كرده در خاطرات ابرار و اشراف بر رموز مسطور در صحايف اعمال آنهاست كه همة اين امور راجع به عقايد، اخلاق و افعال ابرار را مقربان الهي شاهدند: «كلّا إنّ كتاب الأبرار لفي علّيّين * و ما أَدريك ما علّيّون * كتاب مرقوم * يشهده المقرّبون» مطففين/18ـ21 و ظاهر شهود در اين آيه همان علم حضوري است، نه حصولي.

گرچه آيه مزبور صريحاً توان اثبات علم حضوري مقرّبان نسبت به همه جهان آفرينش را ندارد، ليكن قدرت اثبات علم شهودي آنان نسبت به بخش وسيع و گسترده صحيفه عقايد، اخلاق و اعمال انساني را داراست و هر چه از لحاظ درجه وجودي از آنها نازل​تر است مشمول شهود مقرّبان خواهد بود و چون حضرت عليّ بن ابي​طالب(ع) از كامل​ترين مصداقهاي مقرّب الهي است، پس حتماً به نحود شهودْ از باطن و ظاهر اعمال همه جوامع بشري آگاه است و هر چه از لحاظ درجه وجودي از آنها نازل​تر است مشمول علم حضوري آن حضرت(ص) خواهد بود.

---

: آية الله جوادي آملي
حيات عارفانة امام علي(ع)